Sözlükte; “Allah’a güvenmek” anlamındaki “vekl” kökünden türeyen tevekkül; “birinin işini üstüne alma, birine güvence verme; birine işini havale etme, ona güvenme” manalarına gelir. Birine güvenip dayanan kimseye mütevekkil, güvenilene vekil denir.1 Tevekkül ıstılahta ise; “bir
İçeriğin devamını görüntülemek için Oturum açınız
