İnsan dış dünyanın sabitliğine aldanarak, hayatı sadece bu dünyadan ibaret görür. Sabit gördüğü dünya hayatının lezzetlerinin kazanılmasını önceler. Bu yakın faydayı kazanmayı hedef yaparak hayattaki varlık amacını sorgulamaz. Bilinmeyen, fakat tefekkürle elde edilen bilgiden uzak