Heyhat! Yahya Kemal’in “Türkçe ağzımda annemin ak sütü” dediği bu güzel dilimiz nasıl bu hale geldi diye insan düşünmeden edemiyor. Dilin yozlaşmasında genç nesillerin kültürel kodlarından, tarihinden, edebiyatından uzaklaşmasının payı olduğu bir gerçek. Batı karşısında

[Devamını Oku]

Kelimeler… Ciğerlerden gelen havanın ağız boşluğunda bir yerlere çarpmasıyla çıkan sesler idrak süzgecinden geçerek manidar kelimelere dönüşür. İnsan olma vasfının işaretçisidir kelimeler. Ruhun ve zihnin derinliklerinde olanı açığa çıkaran; muhatabın ruh ve fikir dünyasında bir

[Devamını Oku]

Osmanlı Türkçesi, Kur’an harfleri ve geriye dönük bağ kurma dediğimizde neden Risale-i Nurlarla ilişkilendirdik cümlesi zihnimizi meşgul edebilir. Buraya takılıp kalmamak adına hemen bir açıklık getirelim.Kur’an harfleriyle tedrisatın, okuyup yazmanın, herhangi bir şekilde kullanmanın kesinlikle

[Devamını Oku]

Ali Seydî Bey, Osmanlı döneminde mülkiye müfettişliği ve valilik yapmış bir bürokrattı. Cumhuriyet döneminde ise önce Türk Tarih Encümeninde azalık ve Mülkiye Mektebinde hocalık yaptı. 1933’te Trabzon’dan milletvekili seçildi ancak aynı yıl hastalanarak hayatını kaybetti.

[Devamını Oku]

Sene 2017. Mart’ın 27’sinde Murat Bardakçı Abdülhamid dizisini eleştiren ve “Senelerden buyana Türkiye’de entelektüelliğin başta gelen şartının eski harfleri bilmek olduğunu, yabancı dilleri sular seller gibi konuşsanız ve geniş mi geniş bir kültüre sahip olsanız

[Devamını Oku]

Osmanlı Türkçesi öğrenmek sadece bir yazı öğrenimi değildir; bu, düşüncenin derinleşmesi, kimliğin güçlenmesi, özgüvenin yeniden inşasıdır. İnsan kelimelerle düşünür, kelimelerle hisseder, kelimelerle yaşar. Osmanlıca öğrenen bir genç, kendi medeniyetinin kelimelerini yeniden hatırlayarak, dünyayı yeniden okur.

[Devamını Oku]

Bir milletin dili, onun hafızasıdır. Konuştuğu kelimeler, kurduğu cümleler, dua ettiği sözler kadar; taşlara, ahşaba, kâğıda ve mermere kazıdığı satırlar da onun kimliğidir. Dilin yaşadığı yer sadece ağız değildir; taşlarda, mezarlıklarda, çeşmelerde, cami kitabelerinde, vakfiye

[Devamını Oku]

Osmanlı Türkçesi bizimdir. Çünkü hafızamız, şuurumuz, kelimelerimiz ve medeniyet iddiamız bizimdir. Bu dil yalnızca geçmişimizi değil, geleceğimizi de inşa edecek kudrete sahiptir. Onu öğrenmek bir tercih değil, bir mesuliyettir.Osmanlı Türkçesi, yalnızca bir yazı sistemi değil;

[Devamını Oku]

Türkçe benim dilim. Kaşgar’dan gelen bir ses, Türkistan’dan bir nefes… Hikmet olup Yesevi’nin dilinden dökülen, Nevai’nin sözlerinde billurlaşan… Bu dil hakanlar, sultanlar, gılmanlar dili. Kökü mazide, gözü atide olan kadim bir milletin medar-ı iftiharı… Bu

[Devamını Oku]

Bu yazı nostalji çağrısı değildir; tarihe özlem değil, hafızaya sahip çıkma iradesidir. Türkçeye sahip çıkmak, yalnızca kelime korumak değildir. Bu, bir varlık iddiasıdır. Çünkü kelime, milletin kalbidir. Dilinden çekilen millet, zamanla kendinden de çekilir. Bir

[Devamını Oku]

Küreselleşmenin girdabında diller birbirine benzemeye, kültürler birbirinin gölgesine dönüşüyor. Baskın olanlar diğerlerini yok ediyor. Her şey hızın, tüketimin ve taklidin esiri olmuş durumda. Dilin inceliği, düşüncenin derinliği ve kalbin sesi, dijital gürültü içinde kayboluyor. Artık

[Devamını Oku]

Gençlerimizde,erkân-ı imaniyenin inkişafına menşe’ olacak kabiliyet var!Malumat olarak değil hakikate pencere nev’inden bir izah olarak kabul ediniz.Sadef, içerisinde inci bulunan midye, istiridye gibi kabuklu deniz hayvanları için kullanılan bir kelimedir. Anlatışa göre bu hayvancıkların içerisine

[Devamını Oku]