Hüsrev Efendi insanlara karşı ziyadesiyle şefkat ve merha­met sahibiydi. Bir kardeşimiz üzün­tülü bir vakasını anlattığı zaman o da üzülürdü. Üzüntüsü açıkça görünürdü. Muhtelif vilayetlerden her gün misafirler gelirdi. Onlarla şefkatle ilgilenir, meselelerini hal­leder, büyük bir huzur içinde dön­melerini sağlardı.