Kendi hayatlarımıza bakalım. Üzerimizde, evlerimizde, etrafımızda ve kafalarımızda ihtiyacımız olanın dışında ne kadar çok şey olduğunu hayretle göreceğiz. Hatta hayatımıza öyle şeyler girmiştir ki, onların bizden ayrılmasıyla yaşayamayacağımızı, o şeylerin kaybolmasıyla hayatımızın kararacağı gibi çok vesveselerin kulağımızda çınladığını duyacağız. Neden? (Ya da aynı sıkıntı ve üzüntüyü bir sabah namazını kaçırdığımızda da hissedebiliyor muyuz, ne dersiniz?)